هَمِ هَمِ چی دانه
مِی رازه خوانه
دانه باز مِی دیل ،تی جایه
اوچوم سیاهه
اوچوم.
یک بار، دوبار،سه بار. . دوباره صدا پخش میشه.هوای تازه صبح مازندران شده شبیه صبح های گیلان.شده هوای راه رفتن روی سبزه های خیس بارون خوردش.شده شبیه چایی های دم کشیده دارچینی تلخ . شده رقص پاهام رو خاک تازه، بازی موهام تو دستِ باد و آوازِ تو، تو گوشم.
تموم.صدا قطع شده.اما من اینجا نیستم.
-سلام،من خونه نیستم،لطفا پیغام خود را بگذارید.
منبع
درباره این سایت